تاثیر نحوه پاشش و نوع علفکش بر کنترل علف های هرز تاج خروس وحشی در مزرعه ذرت در شرایط آب و هوایی خوزستان

به منظور بررسی تاثیر نحوه کاربرد علف کش و  نوع علف کش بر جمعیت علف های هرزتاج خروس در مزرعه ذرت  و ارایه تیمار مناسبی در این زمینه آزمایشی در تابستان سال 1385 در مزرعه آموزشی پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر انجام شد. در این آزمایش نوع پاشش علف کش به عنوان فاکتور اصلی در دو سطح (پاشش به صورت نواری و پاشش به صورت یکنواخت) در نظر گرفته شده است. فاکتور فرعی در این آزمایش شامل وجین دستی، سه علف کش به نام های آترازین  (80 درصد) به میزان یک کیلوگرم در هکتار ، بنتازون (48 درصد) به میزان 75/0 کیلو گرم در هکتار و پند یمتالین (33 درصد) به میزان 5/1 کیلو گرم در هکتار  و همچنین ترکیبات دو تایی این علف کش ها بودند . وجین دستی و عدم وجین به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. براساس نتایج حاصله از نظر تعداد و وزن علف  هرز تاج خروس وحشی بین پاشش نواری و پاشش سراسری علف کش اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد مشاهده نشد اما  اختلاف معنی داری در سطح پنج درصدبین تیمارهای نوع علف کش  روی تراکم و وزن علف هرز تاج خروس وجود داشت . بیشترین تراکم و وزن علف هرز در تیمار آترازین قبل از شاهد بدون وجین قرار گرفت، سپس به ترتیب تیمار بنتازون، تیمار پندیمتالین، تیمار آترازین به علاوه بنتازون وتیمار آترازین به  علاوه پندیمتالین در سطح آماری بعدی بودند و کمترین علف هرز در تیمار بنتازون به علاوه پندیمتالین قبل از تیمار وجین دستی واقع شد. کاربرد تلفیقی بنتازون و پندیمتالین سبب کاهش معنی دار وزن خشک و تعداد بوته های تاج خروس در مزرعه ذرت شد در حالیکه بیشترین مقدار این پارامترها در کاربرد آترازین به تنهایی دیده شد.